De aandacht voor duurzaamheid blijft toenemen. In de markt van wegen, bruggen, tunnels, sluizen, kaaimuren, sporen, stelplaatsen, stations, luchthavens en andere verkeersinfrastructuur wordt het stilaan meer dan een buzzword. En dat vertaalt zich door naar de verzekeringsmarkt, merkt Peter Anckaert op: “Het is toch een enigszins nieuw gegeven. Een vijftal jaar geleden was er een enkele verzekeraar die weigerde een klant een aanbod te doen: niet zozeer omwille van de slechte prestaties in dat dossier, maar omdat de onderneming in kwestie zich bijvoorbeeld bezighield met een niet-duurzame vorm van landbouwteelt. Sindsdien merken we meer en meer dat verzekeraars richtlijnen opstellen en bepaalde sectoren om die reden niet meer wensen te bedienen. Die gewijzigde koers heeft ook impact op de infrastructuurmarkt.”
In de kosten-batenanalyse die verzekeraars uitvoeren, draait het vandaag om veel meer dan enkel het financiële plaatje. Duurzaamheid is een grote factor geworden en valt op vlak van infrastructuurwerken uiteen in verschillende aspecten. De impact op de buurtbewoners, de veiligheid van de arbeiders, de gevolgen voor het milieu en de luchtkwaliteit: alles wordt nu in rekening genomen.
Ook de Europese investeringsbank en internationale investeringsvehikels spitsen zich volgens Peter Anckaert steeds meer toe op de echt duurzame projecten. Daarbij gaat het onder meer over projecten met aandacht voor de korte keten en zaken als circulariteit en het hergebruiken van materialen. “Zo wordt in Antwerpen onderzocht of lokaal gebaggerd zand gebruikt kan worden om beton te maken voor nieuwe kaaimuren. Die trend zien we meer en meer opduiken: met de situatie op de wereldmarkt in het achterhoofd, verandert de mindset en denken bedrijven na over lokale oplossingen.”
“We zien tegelijkertijd meer inspanningen op vlak van arbeidsomstandigheden en mobiliteit”, zegt Peter Anckaert. “Ook opvallend is de stijgende tendens in vragen over hernieuwbare energie, zowel voor het elektrisch aandrijven van voertuigen en machines voor de af- en aanvoer van grond als voor het opwekken van energie tijdens het onderhoud.” En dat al die aspecten effectief beoordeeld zullen worden, lijdt weinig twijfel. “Ook verzekeraars verleggen hun focus van de vervuilende olie- en gasmarkt naar de nieuwe sector van de groene energie. Verschillende spelers hebben besloten dat ze enkel nog bedrijven willen verzekeren die voldoende zorg dragen voor mens en milieu.” Deze groene trend zal zich de komende jaren verderzetten. Deels onder de druk van aandeelhouders die niet langer met ‘slechte’ risico’s geassocieerd willen worden, maar vooral uit pure noodzaak.
Dit verhaal kent ook een belangrijk technologisch luik: het is aan bouwbedrijven én verzekeraars om innovatief te zijn en de nieuwste technologieën te omarmen. Concreet wijst Peter Anckaert op de opkomst van reality capture (het dagelijks visueel registreren van de voortgang van de werken), BIM modelling en digital twins (het virtueel nabootsen van een werf), en op het gebruik van drones voor inspecties en stilaan ook voor transport van materiaal naar moeilijk te bereiken locaties. Zulke tools leiden tot efficiëntie en transparantie en werpen bijgevolg ook op vlak van duurzaamheid hun vruchten af.
Die innovatieve instrumenten helpen verzekeraars om projecten te beoordelen, naast de nieuwe datamodellen en -technieken die ze zelf ontwikkelen om adequate projecties te maken. “Verzekeraars moeten blijven inzetten op een moderne aanpak die niet louter kijkt naar de loss ratio, de verhouding tussen verdiende premie en uitbetaalde schade, in de eigen portefeuille. Het is onze missie als makelaar om ervoor te zorgen dat bouwbedrijven gerust kunnen ondernemen. Daarom beklemtonen we graag het belang van toekomstgerichte verzekeringsoplossingen, zeker voor grote projecten met een niet te onderschatten maatschappelijke relevantie.”